maandag 18 november 2013

vlagen


arm mens, je denkt te kunnen schuilen
het loeiend vuur vreet blok na blok
je kiest een trui, het bier heet bok
op afstand –denk je- blijft het huilen

dan kilt het vel, schudt huis en ramen
geboomte, in het diepst geraakt
is hout, meer niet, een woud vol naakt
waar blad’ren op de wortels kwamen

maar schuil toch! denk dat slechts wat weken
van krappe dag en trage nacht
die hem als offer zijn gebracht
hem stillen en zijn honger breken

maar als hij komt, het uur, de dagen,
hij kiest ze zelf; zo ook de duur,
de richting, vaart maar ook hoe guur
en als hij komt, hij komt met vlagen

en als hij gaat, hij keert weer later
het teken dat hij zich verveelt,
het tijd wordt dat hij met je speelt,
is in de lucht of aan het water

© ton de gruijter

12 opmerkingen:

  1. Mooi.

    Deze zin staat niet mooi als lay-out ving je ook niet?


    Robert Kruzdlo

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Pardon deze:

    maar schuil toch! denk dat slechts wat weken

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik begrijp wat je bedoelt, maar het klinkt wel lekker ;-)

      Verwijderen
  3. Die tijd ligt in het verschiet, brrr. Krappe dag en trage nacht, jouw taal is wel uniek.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ton, als het zo niet zou voelen, zou jij het niet schrijven. Ik vind het echt een prachtige zin

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Prachtig man, gaat recht naar binnen.

    groet, Fenny

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Reacties
    1. dank johan, ik was even bezorgd dat wind te hoog gegrepen was ;-)

      Verwijderen