‘wat vraag je?’
zo riep ik de veerman aan
het leek of hij mij woog
hij zei;
‘je hebt maar één ding nodig, vaak
een vinger voor de dijk
en voor het g’loof een kruis
een zege voor een uniform
en voor een dak een huis
een muze ook, wier naam je steeds vergeet
een fout geplaatste kus,
die ’t onverwoestbaar huw’lijk spleet’
het leek of hij mij woog
en ik begreep hem niet
en hij stak af, alleen
hij zei ‘je bent te vroeg’
hij zei het fluisterzacht, voer heen
en zocht een nog te vallen nacht
© ton de gruijter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten