’t is niet zozeer da ’k lijden moet
als wel het helen dat ik vrees,
het gif dat men mij binnengiet
en ’t zinloos snijden in het vlees
het is het zuigen van het bloed
en dat men aan mijn lichaam voelt,
de slangen die men door mij steekt;
’t is ongetwijfeld goed bedoeld
ach, eng’len in het wit; geef toe,
uiteind’lijk wint de klok de race.
’t is niet zozeer da ‘k lijden moet
als wel het helen dat ik vrees
© ton de gruijter
