het vlaagt, het vlaagt, de wind is dol
wat los komt waant zich dwarrelvrij
en heel de lucht lijkt bladerblij
het wentelwaait van groensel vol
steeds naakter worden twijg en tak
‘tabee, tabee, wij gaan op pad!’
zo ziet men in haast heel de stad
het vrijgekomen loverdak
maar na de vrijheid wacht de dood
dat weet d’ inmiddels blote boom
aan ’t einde van zo’n korte droom
wacht rotting in de straat of sloot
© ton de gruijter
mooi vers
BeantwoordenVerwijderendank, hennie. leuk je weer eens te 'treffen'.
VerwijderenDe boom leeft dan weer verder.
BeantwoordenVerwijderenja, die heeft die lichtzinnigheid vaker meegemaakt.
VerwijderenMaar de boom sluit zijn/haar cellen en wacht gelaten op betere tijden.
BeantwoordenVerwijderende boom is geworteld en krijgt geen keuze.
Verwijderen