opnieuw ruikt men een kwade damp
de oude stad pandemia verzucht
'het is ongrijpbaar'
opnieuw ruikt men de lucht
van kruiden,
klinkt het bidden uit het godshuis op
maar plots ontwaart men nieuwe prekers,
nieuwe zieners tussen ’t volk
zij roepen op het plein
de bangen toe
‘wie vreest een wolk?’
een enkeling bespeurt venijn
wanneer de gladde tongen spreken
te laat,
men wil de regels breken
en dranklokaal na dranklokaal loopt vol
de enkeling begrijpt
‘het volk wordt dol’
en hij beweegt zich naar het zerkenveld
want veler dagen worden al geteld
© ton de gruijter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten